اگر می خواهید در مورد انواع قرارداد های پیمانکاری و ساخت و سازهای ساختمانی اطلاعات کامل و جامعی را به دست بیاورید، پس حتما در مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
ما در مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری سعی داریم که به توضیح موضوعات زیر بپردازیم :
1 – معنای انواع قراردادهای پیمانکاری چیست ؟
2 – انواع قرارداد های پیمانکاری
3 – انواع قرارداد های پیمانکاری چه رکن هایی دارد ؟
4 – شرایط عمومی و خصوصی پیمان چیست ؟
5 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس فهرست بها
6 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس قیمت ثابت
7 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس مدیریت شرطی
8 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری توسط کارفرما به صورت امانی
9 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس برنامه ریزی پیشرفت کار
10 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس برآورد کلی
11 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری بر اساس متر مربع زیر بنا
12 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری به روش کلید در دست
13 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری به روش های EP و EPC
14 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری به روش مهندسی نوین
15 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری به روش بیع متقابل
16 – توضیح انواع قرارداد های پیمانکاری به روش فاینانس و تامین مالی
معنای قرارداد های پیمانکاری چیست ؟
قرار داد پیمانکاری نوعی قرارداد است که بین شخص حقیقی یا حقوقی به نام پیمانکار و شخص حقیقی یا حقوقی به نام کارفرما بسته می شود.
این پیمان و این قرارداد ممکن است موضوعات مختلفی داشته باشد ، مثلا برای ساخت و ساز ساختمانی، مجتمعی، پارکی، میدانی و غیره باشد، یا برای کارهای حمل و نقل باشد و یا برای تهیه کردن و تدارک دیدن نوعی از یک کالا باشد.
در این قرارداد همه چیز در مورد آن پیمان ذکر می شود، این که در رابطه با چه کار مشخصی و در چه تایم و زمان مشخصی و در چه محل و مکان مشخصی در برابر چه مقدار وجه مشخصی باید کار انجام شده و تحویل کارفرما داده شود.
قراردادهای پیمانکاری انواع مختلفی دارند که در این مقاله به معرفی و توضیح آن ها خواهیم پرداخت.
انواع قراردادهای پیمانکاری :
قرارداد های پیمانکاری بر اساس فهرست بها
قرارداد های پیمانکاری بر اساس مدیریت پیمان
قرارداد های پیمانکاری بر اساس برنامه ریزی پیشرفت کار
قرارداد های پیمانکاری توسط کارفرما به صورت امانی
قرارداد های پیمانکاری بر اساس برآورد کلی یا قیمت ثابت
قرارداد های پیمانکاری بر اساس متر مربع زیر بنا
قرارداد های پیمانکاری کلید در دست
قرارداد های پیمانکاری ای پی و ای پی سی
قرارداد های پیمانکاری نوین مهندسی
قرارداد های پیمانکاری احداث، بهره برداری، انتقال
قرارداد های پیمانکاری احداث، تملک، بهره برداری
قرارداد پیمانکاری ساخت، تملک، بهره برداری، انتقال
قرارداد های پیمانکاری احداث، انتقال، بهره برداری
قرارداد های پیمانکاری احداث، اجاره، انتقال
قرارداد های پیمانکاری ساخت و انتقال
قرارداد های پیمانکاری بیع متقابل
قرارداد های پیمانکاری تامین مالی
قراردادهای پیمانکاری چه رکن هایی دارد ؟
وقتی که یک قرارداد پیمانکاری می خواهد شکل بگیرد و تنظیم بشود در اولین مرحله باید هر دو طرف قرارداد که همان پیمانکار و کارفرما است تعیین بشوند و سپس مشخص بشود که رابطه بین آن ها دقیقا به چه صورت خواهد بود.
مرحله ی دوم به این موضوع اختصاص خواهد یافت که ماهیت و کاربری این قرارداد چگونه و چه چیزی خواهد بود.
در این مرحله لازم است که کاملا وظایف مفصل و به طور کامل توضیح داده شود و این که کارفرما دقیقا چه انتظاراتی از پیمانکار دارد همگی کتبا در قرارداد نوشته شود.
در این قسمت قرارداد لازم است که ضمانت های پیمانکار کاملا نوشته بشود زیرا ممکن است در طول کار خسارت های خیلی زیادی پیش بیاید که بدون گرفتن ضمانتی از پیمانکار و نوشتن کتبی آن ممکن است اصلا نتوانید این موضوع را مدیریت و کنترل کنید.
ممکن است تبصره هایی هم با موضوع این که پیمانکار حق دارد موارد کار و پروژه را جایی افشا و بازگو کند در قرارداد ضمیمه شود و پیوست گردد.
امکان دارد که حفظ اصول و تکنیک های به کار برده در آن پروژه برای کارفرما خیلی مهم باشد و اگر به گوش رقبای ایشان در بازار برسد تمام زحمت های وی به باد برود و دچار خسارت های فراوانی گردد.
پس پیمانکار موظف است که خارج از کار و پروژه راجع به آن با کسی صحبتی نکند و اگر این اتفاق بیفتد به طور قانونی باید با وی برخورد گردد.
پیشنهاد می کنیم از پست بازسازی خانه دیدن کنید.
شرایط عمومی و خصوصی پیمان چیست ؟
حتما شما هم هر بار که نام قرارداد های پیمانکاری را شنیده اید، اسم شرایط عمومی و شرایط خصوصی را هم با آن شنیده اید.
شرایط عمومی پیمان برای همه انواع قرارداد های پیمانکاری یکسان است، شرایطی است که اجباری است و شما هر بار که بخواهید یک قرارداد پیمانکاری ببندید مجبور هستید که این شرایط عمومی را در آن لحاظ کنید.
شرایط عمومی پیمان یک تعدادی از تعهدات است که به هر دو طرف قرارداد، هم پیمانکار و هم کارفرما تحمیل می شود و باید از آن پیروی کنند.
در این شرایط همه حق و حقوق ها و همه تکلیف هایی مشخص می شود که هم کارفرما و هم پیمانکار موظف به رعایت آن هستند.
موردی که باعث می شود شرایط عمومی پیمان و شرایط خصوصی پیمان از هم دیگر متمایز باشند و فرق بین آن ها را تشکیل می دهد این است که شرایط عمومی پیمان همان طور که از نام آن پیدا است عامه و عمومی است و شما مجبور هستید در همه انواع قرارداد های پیمانکاری خود آن را لحاظ کنید، بر عکس شرایط خصوصی پیمان که برای هر قرارداد پیمانکاری کاملا اختیاری می باشد و موارد آن با توجه به هر پروژه ای قابل تغییر هستند.
شرایط اختصاصی پیمان بر اساس مواردی مانند؛ شرایط پروژه، اوضاع و احوال پروژه و ماهیت پروژه مشخص می شوند و کاملا بین دو طرف قرارداد توافقی هستند.
نکته مهمی که در اینجا باید بدانید این است که هیچ وقت و تحت هیچ شرایطی این شرایط اختصاصی نمی توانند باعث بشوند که شرایط عمومی پیمان ناقص و یا نقض شوند.
توضیح قراردادهای پیمانکاری بر اساس فهرست بها :
در این نوع از انواع قرارداد های پیمانکاری همه چیز بر پایه فهرست بها می باشد.
در این روش قیمتی که مشخص می شود، از جمع همه مبالغ و مواردی به دست می آید که تمام موارد آن در جدول فهرست بها به صورت جزء به جزء محاسبه و نوشته شده است.
معمولا فهرست بها را هر بار با توجه به همان کار و پروژه تهیه می کنند.
در کشور ما فهرست بها توسط سازمان مدیریت و سازمان برنامه ریزی تهیه می شود، و سپس آن ها را تدوین می کنند.
معمولا هر سال تورم داخل کشور روی مبالغ و ضرایب فهرست بها منظور می شود، و سپس به تمامی ارگان های مربوطه اعلام می گردد.
فهرست بها برای کارهای متنوع ساخت و ساز، تاسیسات، راه سازی و غیره به کار برده و محاسبه می گردد.
مبلغ هر واحدی که در فهرست بها برای هر موردی محاسبه و لحاظ شده است، معمولا میانگین قیمت تمام شده ی یک عملیات می باشد و همه عملیات و کارهایی مثل حمل کردن متریال ها به کارگاه های ساختمانی و تولید و تهیه کردن متریال های ساختمانی را شامل می شود.
البته موارد استثنائی هم وجود دارند که تهیه آن ها در پروژه به عهده کارفرما است.
مواردی که جهت هر کاری و پروژه ای معمولا در فهرست بها لحاظ می شوند شامل:
ابزارها و تجهیزات کار، ماشین آلات، نیروهای انسانی، ساخت و ساز،هدر رفت متریال، سوخت های مصرفی، تعمیر کردن ماشین آلات، نصب ماشین آلات، آزمایش کردن و راه انداختن دستگاه های مورد نیاز می شود.
تمامی این موارد فوق در فهرست بها به صورتی مختصر شده نوشته می شوند.
قرارداد پیمانکاری وقتی بر طبق فهرست بها بسته بشود، اگر پیمانکار نسبت به قیمت ها و مواردی که در فهرست بها نوشته شده است ادعا کند که بی اطلاع بوده است و یا این که بگوید صحتی ندارند و درست نیستند و نسبت به آن هر اقدامی که بکند، به هیچ وجه قابل قبول نمی باشد.
اگر قیمت های داخل فهرست بها برای کارفرما و یا پیمانکار مبهم باشد، در این صورت کاری که انجام می شود این است که از سازمان مدیریت برنامه ریزی استعلام و این سازمان نظر می دهد که ملاک آن مبلغ ها چگونه تعیین می شود.
در قرارداد های پیمانکاری بر طبق فهرست بها در مرحله ی اول جزء به جزء عملیات کار بر طبق پلن های اجرایی مشخص می شود و بعد از شرح دادن دقیق آن ها طبق مشخصه های فنی کار توسط مهندس مشاور به وجود می آید.
مزایای این روش نسبت به سایر روش ها :
1 – هزینه ای که توسط کارفرما داده می شود عملا بابت هر مقدار کاری است که واقعا توسط پیمانکار انجام شده است.
2 – مبلغی که کارفرما برای جزء به جزء کار پرداخت می کند، از قبل پیش بینی شده و داخل قرارداد ذکر شده است.
3 – یک اصل و اصول مشخص شده ای که بر اساس آن پرداخت انجام بشود در این قرارداد بین کارفرما و پیمانکار وجود دارد.
4 – در این قرارداد تغییراتی می تواند اعمال شود ( با توجه به توافق طرفین و در صورت تغییر شرایط پیمان )
قراردادهای پیمانکاری که بر اساس فهرست بها انجام می شود، باعث می شود که پیمانکار بتواند قبل از انجام عملیات پروژه خیلی از موارد را پیش بینی کند و ریسک کمتری در کار برای وی به وجود می آید.
با توجه به فهرست بها، قرارداد های پیمانکاری در این نوع جزو مبالغ ثابت به حساب می آیند و خوبی آن این است که مبلغ نهایی پروژه قبل از شروع پروژه معلوم و مشخص است.
این روش یکی از بهترین، معمول ترین و رایج ترین روش های قرارداد پیمانکاری بین کارفرما، پیمانکار و مشاور می باشد.
با ادامه مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همره باشید.
توضیح قرارداد های پیمانکاری بر اساس مدیریت پیمان :
در این روش حد و حدودی برای مبلغ و پرداختی به پیمانکار وجود ندارد.
پیمانکار و کارفرما با یکدیگر به توافق می رسند که درصد مشخصی را تعیین کنند، معمولا این درصد نسبت به همه مخارجی تعیین می شود که پیمانکار انجام می دهد.
خرید هایی که برای پروژه انجام می دهد، ماشین آلات و ابزار هایی که می خرد و یا اجاره می کند، پرداختی هایی که به کارگر ها می دهد و غیره.
مشکلات و ضرر های این نوع از قرارداد های پیمانکاری به شرح زیر می باشد :
1 – این روش را معمولا کارفرماها قبول نمی کنند چون برای ایشان مقرون به صرفه نیست، زیرا هر چقدر که پیمانکار برای پروژه بیشتر خرج کند درصد و سود حاصله برای خودش هم افزایش می یابد و مسلما می دانیم که این رابطه مستقیم چه مشکلات و عواقبی را در پی خواهد داشت.
2 – مشاور در این روش باید زحمات دو چندانی بکشد، دقت وی باید خیلی بیشتر باشد زیرا باید روی تمامی خریدها و فاکتورها نظارت خاصی بکند و اگر چیزی از زیر نظرش خارج شود عواقب مشکلات و خسارات آن با وی خواهد بود.
3 – پیمانکارها هم معمولا از مشکلات این قراردادها فراری هستند زیرا همیشه زیر نظر و ذره بین کارفرما و مشاور قرار دارند و همیشه باید جواب پس بدهند.
معمولا در مواقعی از این قرارداد استفاده می شود که طرفین وقت و فرصت تهیه و تنظیم فهرست بها را ندارند، موارد استثنائی است که فورس ماژور می باشد ومجبور به بستن قرارداد به این روش می شوند.
توضیح قرارداد های پیمانکاری بر اساس پرداخت ثابت :
در این روش مناقصه ای بین چند پیمانکار ایجاد می شود و یا بین آن ها مشورتی به وجود می آید که نظراتشان را در مورد مبلغ ثابت پرداختی باز گو کنند و به توافق برسند.
این توافق باید بین پیمانکار و کارفرما صورت بگیرد.
همه خرج هایی که به عهده پیمانکار است دقیقا به وی پرداخت می شود ولی سود آن به علاوه مخارج بالا سری برابر است با همان مبلغ ثابتی که تعیین می شود چگونه و چه مقدار به پیمانکار پرداخت شود.
معمولا در این روش کارفرما به پیمانکار پاداشی را می دهد که بابت صرفه جویی و مدیریت ایشان برای مخارج پروژه می باشد، البته این به شرطی است که از موارد عملیات و مراحل و مشخصات آن کاسته نشود.
این روش از این بابت مناسب است که به پیمانکار انگیزه می دهد و حس رقابت و سعی و تلاش را بین پیمانکارها زیاد می کند و پروژه با بهترین شرایطش و در مناسب ترین هزینه و قیمت ساخته می شود.
به این ترتیب پروژه خیلی اقتصادی پیش خواهد رفت.
اگر پروژه تان خیلی دقیق و پیچیده و مهندسی است بهتر است که از همین روش برای آن استفاده کنید، نکته ای که باید برای آن در نظر داشته باشید این است که حتما باید در این روش به مدیریت و حرفه ای بودن پیمانکار ایمان و اعتقاد کافی داشته باشید.
آزادی عمل در این نوع از قراردادهای پیمانکاری خیلی بالا است.
توضیح قراردادهای پیمانکاری بر اساس مدیریت شرطی :
در این نوع از قرارداد پیمانکاری کارفرما با پیمانکار قول و قرارهایی می گذارد که آن ها را در قرارداد ذکر می کنند.
به عنوان مثال کارفرما از پیمانکار می خواهد که این پروژه را در طی یک مدت زمانی خاصی با یک سقف هزینه مشخص شده ای به اتمام برساند و این در صورتی است که از کیفیت کار کاسته نشود و مواردی که از ایشان در پروژه خواسته شده همگی اجرا گردد.
پیمانکار به کارفرما این قول را می دهد که تمامی این شرایط را حفظ کرده و انجام بدهد، از آن طرف موضوع هم کارفرما برای پیمانکار یک مبلغ بسیار خوب و یا یک درصد عالی از انجام این کار مشخص می کند ولی دقت داشته باشید که پرداخت این مبلغ از سمت کارفرما فقط به شرط رعایت تمامی بندها و تبصره های این قرارداد می باشد.
اگر چنان چه پیمانکار نتواند این خواسته ها را عملی کند و زمان تحویل کار و یا هزینه انجام کار بیشتر از آن چیزی شود که از وی خواسته شده است پس کارفرما می تواند پیمانکار را جریمه کند.
ولی اگر هم پیمانکار بتواند کار را با کیفیت بالا در زمان کمتری و با هزینه پایینتری انجام بدهد پیمانکار باید پاداش معینی را به ایشان پرداخت نماید.
اگر می خواهید پروژه تان بسیار اقتصادی و سریع انجام بشود این نوع قرارداد پیمانکاری برای شما بسیار مناسب می باشد.
اما باید پذیرای این ریسک هم باشید که ممکن است از کیفیت کار کاسته شود و کار مطلوب شما از آب در نیاید.
توضیح قراردادهای پیمانکاری به روش امانی :
این مدل از قرارداد های پیمانکاری در صورتی می تواند امکان پذیر باشد و انجام بشود که پروژه ما گسترده نباشد.
این مدل از قراردادهای پیمانکاری را معمولا یک پیمانکار حرفه ای با سابقه کاری بالا به دست می گیرد که یک اکیپ فنی و کارگر ماهر داشته باشد و دارای ماشین آلات و تجهیزات مناسبی باشد.
در این قراردادهای پیمانکاری امانی پیمانکار شخصا در راس کار قرار خواهد گرفت.
توضیح قرارداد های پیمانکاری بر اساس برنامه ریزی پیشرفت کار :
بعضی از پروژه ها را نمی شود داخل فهرست بها حساب کرد یا با استفاده از نقشه های اجرایی آن ها را اندازه گرفت.
معمولا در دو مورد این اتفاق می افتد، یکی زمانی که هنوز حجم کار مشخص نباشد مثلا چاه کنی داریم و نمی دانیم که عمق چاه چقدر می شود و یکی هم وقتی که هنوز نقشه ها مشخص و کامل نشده ولی ما به خاطر تایم و زمانی که کم است باید خیلی زود دست به کار بشویم و کار را شروع کنیم.
در نتیجه در این شرایط مجبوریم که از این روش بر اساس پیشرفت کار استفاده کنیم.
این روش با روش فهرست بها فرق هایی دارد :
1 – مبالغ در روش پیشرفت کار نا مشخص، تقریبی و غیر منطقی است.
2 – در این روش ممکن است کار توسط کارفرما منتفی شود و هیچ تضمینی برای آن وجود ندارد.
3 – در این روش نمی دانید که حجم کار می تواند چقدر باشد.
4 – در عقد قرارداد و پیمان باید ذکر شود که بنا بر این موضوع که عملیات به روش پیشرفت کار است مقادیر و حجم کار هنوز کامل مشخص نیست و بعدها از سمت پیمانکار اعتراضی صورت نگیرد.
5 – در دفترچه موافقت نامه باید جوری قیمت ها ذکر شود که با کم شدن و حذف شدن و یا زیاد شدن حجم کار و یا اقلام عملیات، پیمانکار دچار ضرر و زیان نشود.
6 – معمولا از این روش بیشتر در پروژه های نفتی و گازی استفاده می شود.
توضیح قرارداد های پیمانکاری بر اساس برآورد کلی :
دو طرف قرارداد یک قیمت کلی را بر اساس جزئیات پروژه، پیش از این که مراحل پیمان نامه انجام شود، تعیین می کنند و کل پروژه به صورت یک جا با همان قیمتی که تعیین کردند به پیمانکار می سپارند.
در این نوع از قرارداد پیمانکاری باید کل پروژه با جزئیات دقیق و نقشه های مشخص شده به پیمانکار سپرده بشود.
در برخی موارد هم یک فهرست بها به پیمانکار می دهند که از روی آن و قیمت های آن بتواند بهتر و دقیق تر قیمت کلی پروژه را برآورد کند و پیشنهاد بدهد.
معمولا از این نوع قرارداد پیمانکاری در جاهایی استفاده می شود که پروژه خیلی عظیم و وسیع باشد و همه نقشه های اجرایی و جزء به جزء کار در آن ها مشخص باشند و اصلا احتمال این را ندهند که این کار یک ریسک باشد.
در حین کار هم کسی نخواهد تغییری در پروژه چه جزئی و چه کلی ایجاد کند مگر این که خیلی کم و کوچک باشد.
در این قرارداد پیمانکاری نباید هیچ گونه تعدیلی به قیمت ها و نرخ ها وارد بشود.
در این روش کارفرما از قبل بودجه ای که باید پرداخت کند را می داند.
برای پیمانکار هم همه چیز خیلی روشن و دقیق است، هم مشخصات و جزئیات و هم هزینه های انجام مراحل.
مقدار سودی که پیمانکار از این پروژه می برد به دو عامل بستگی خواهد داشت.
اولین عامل آن: چگونگی عوامل کار و دومین عامل آن : عوامل مربوط به پیمانکار است.
از این نوع قرارداد معمولا در این موارد و مکان ها استفاده می شود:
1 – آپارتمان های تیپ، چه مسکونی انبوه و چه تجاری انبوه.
2 – پوشش های کارگاه ها و کارخانه ها و انبار ها
3 – همه ساختمان هایی که ابعاد مشخصی دارند
4 – همه ساختمان هایی که خصوصیات پیچیده ای از نظر اجرایی ندارند
5 – تهیه کردن وسایل داخلی ساختمان
مشکل این روش در چیست ؟
این است که غیر قابل انعطاف است و اگر مورد غیر قابل پیش بینی پیش بیاید و یا تغییری لازم باشد حتما باید پیمانکار رضایت بدهد.
توضیح قرارداد پیمانکاری بر اساس متر مربع زیر بنا :
این نوع از انواع قرارداد های پیمانکاری شبیه به قرارداد های قیمت ثابت هستند و فقط کمی با آن ها متفاوتند.
در مواردی هم به کار می روند که زیر بنا در بیشترین حالت دو هزار متر مربع باشد.
از این مدل قرارداد پیمانکاری زمانی استفاده می شود که بخواهیم کارهای ساختمانی را راحت تر و سریع تر انجام بدهیم.
معمولا این قرارداد ها توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی در یک بخشنامه ابلاغ می شود.
توضیح قرارداد پیمانکاری بر اساس روش کلید در دست :
توضیح قرارداد پیمانکاری بر اساس روش کلید در دست :
در این روش، مسوولیت و وظیفه ی هم طراحی و هم اجرا به عهده ی پیمانکار می باشد.
نام دیگر این روش ؛ طراحی – ساخت است.
این نام به این دلیل روی این روش از پیمان گذاشته شده است که کارفرما از صفر تا صد کار را به عهده ی پیمانکار می گذارد و بعد از تحویل گرفتن پروژه اش بدون هیچ دخالت و زحمتی ، با چرخاندن یک کلید می تواند به راحتی از آن ساختمان استفاده کند در صورتی که دیگر حتی تاسیسات آنجا هم تکمیل شده و قابل بهره برداری می باشد.
تنها جایی که کارفرما و یا مشاور ایشان در پروژه دخالتی می کنند فقط زمان مناقصه می باشد.
بالا ترین حد سپردن همه ی کار ها به پیمانکار در همین نوع از قرارداد های پیمانکاری است.
پس در نتیجه اگر هر نقصی، هر حادثه ای و هر مشکلی در کار پیش بیاید عاقبت آن دامان پیمانکار را خواهد گرفت.
ولی در روش های دیگر قرارداد های پیمانکاری، جلسه ای صورت می گیرد تا مشخص شود این مشکل تقصیر چه کسی است ؟ از طراحی است یا از اجرا.
در این روش به علت این که هم اجرا و هم طراحی به عهده پیمانکار است هم در هزینه ها صرفه جویی می شود و هم این که کار سریع تر انجام می شود و از هدر رفتن زمان جلوگیری می شود.
در این روش حساس ترین و مهم ترین مرحله، مرحله ی مناقصه می باشد زیرا کارفرما باید حساسیت خیلی زیادی به خرج بدهد و خیلی با دقت پیمانکاری را انتخاب کند که به او و قابلیت هایش اعتماد زیادی داشته باشد و مطمئن باشد که خیلی حرفه ای است.
اگر پروژه تان را می خواهید به این روش انجام بدهید در نظر داشته باشید که این قرارداد پیمانکاری موارد زیر را تضمین می کند :
1 – مبالغ پرداختی امکان دارد که یک جا و کامل و یا با فهرست بها باشد
2 – در همان مرحله ی اول جزئیات فنی باید کامل و دقیق باشد
3 – کارفرما باید قبل از شروع کار همه احتیاجات، نیاز ها، لزومات و توقعات خود را مشخص کرده و با پیمانکار در میان بگذارد
4 – پس از این که قرارداد بسته می شود اغلب کارفرما در مذاکره ها و جلسه ها نقش کمی را ایفا می کند
5 – الزامات، خواسته ها و نیاز های کارفرما در قرارداد باید نوشته بشود
6 – در جلسه ی مناقصه هزینه ی طراحی هم باید لحاظ بشود
نوع دیگری از این روش هم به این صورت است که کارفرما فقط برای یک بخشی از کار روش کلید در دست را انتخاب می کند که به آن می گویند نیمه کلید در دست.
در این روش دخالت و مشارکت و مسوولیت پیمانکار و مشاور آن در پروژه افزایش می یابد.
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش EP & EPC :
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش EP & EPC :
قرارداد های پیمانکاری EP طراحی و تامین تجهیزات هستند، و قرارداد های پیمانکاری EPC طراحی ، تامین تجهیزات و ساخت هستند.
معمولا پروژه های صنایع پتروشیمی از روش قرارداد های پیمانکاری EP یا همان طراحی و تامین تجهیزات استفاده می کنند.
برای پروژه های صنعتی هم از روش قرارداد های پیمانکاری EPC یا همان طراحی و تامین تجهیزات و ساخت استفاده می کنند.
پروژه های EPC معمولا برای کارفرما نسبت به پروژه های EP مزایا و خوبی های بیشتری دارند. زیرا دارای دوام و هماهنگی و مسوولیت های بیشتری برای پیمانکار می باشند.
با ادامه مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری همراه شما هستیم.
اغلب قرارداد های پیمانکاری به روش EPC برای پیمانکار حد و مرز های بیشتری دارند و از لحاظ مالی سختی هایش زیادتر است.
در برخی موارد برای قسمت مالی پروژه ( با توافق بین طرفین قرارداد یعنی پیمانکار و کارفرما ) از قرارداد های EP استفاده می کنند، در صورتی که تمامی مراحل و بندهای دیگر به صورت EPC هستند.
قرارداد های پیمانکاری EP و EPC هم تشابه هایی دارند و هم تفاوت هایی. وقتی می خواهید یک پروژه را با قرارداد های پیمانکاری EP یا EPC استارت بزنید به طراحی های بنیادی احتیاج دارید. باید حتما مطالعات اولیه در مورد پروژه انجام شده باشد.
اگر مطالعات و تحقیقات اولیه ای انجام نشده باشد نمی شود بر طبق آن محتواهایی که مورد نیاز پروژه است را ثبت کرد و در نتیجه در زمان کمی که برای مناقصه داریم نمی توانیم قیمتی را ارائه بدهیم.
در مدرک های مناقصه به هیچ عنوان نباید مبانی پروژه دارای عدم ثبات باشد و این گونه کارفرما نمی تواند بر اساس پیشنهاد پیمانکار تصمیم نهایی اش را بگیرد.
مشخص ترین و بهترین ویژگی های قرارداد های EPC :
مسوولیت ها و وظایف متفاوت یک مهندس متمرکز می شود
پیمانکار می تواند برنامه ریزی خوبی برای کار داشته باشد
پیمانکار اغلب می تواند هماهنگی های داخلی را به مراحل پشت سر هم پروژه منجر کند
پیمانکار اغلب می تواند خیلی از مراحل را موازی با هم جلو ببرد که در این صورت مراحل پروژه خیلی سریع تر انجام می شود و خیلی سریع تر به نتیجه نهایی منجر می گردد.
تفاوت بین پیمان های EP و EPC در همان قسمت اجرایی و ساخت پروژه می باشد.
در قرارداد های پیمانکاری به روش EPC از اول تا آخر تمام وظایف به عهده پیمانکار است.
معمولا این حالت برای کارفرما خیلی اهمیت دارد و مهم است.
اگر کارفرما در عملیات پیمان به روش EP خودش بر عهده بگیرد که کارهای اجرایی و ساخت را انجام بدهد
در اغلب موارد برایش دو مشکل پیش خواهد آمد :
1 – قطع شدن وظایف پیمانکار
2 – کم شدن کیفیت ساخت و با تاخیر انجام شدن کارهای اجرایی
در پروژه های عظیم معمولا تغییراتی تکمیلی در اواسط پروژه و اجرا به وجود می آید، این تغییرات در روند پیمان EPC مشکلی به وجود نخواهند آورد ولی در روند پیمان EP با مشکلات زیادی مواجه خواهند شد.
یکی دیگر از تفاوت های بین قرارداد های EP و EPC این است که مسوولیت های خسارات مالی و کنترل کیفی و مدیریت اجرایی در پیمان EP به عهده ی کارفرما، و در پیمان EPC به عهده پیمانکار است.
در پیمان EP نقش پیمانکار اصلی کاهش پیدا می کند ولی در پیمان EPC نقش پیمانکار اصلی تداوم می یابد.
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش نوین مهندسی :
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش نوین مهندسی :
عواملی که باعث به وجود آمدن روش قرارداد های نوین مهندسی شده است شامل؛
تامین کردن اعتباری که برای طرح های عظیم کشوری لازم است
جذب کردن و به دست آوردن سرمایه های زیاد داخلی و خارجی
به وجود آوردن سبک های تعهدات کشوری برای سرمایه گذاری کردن طرح های عظیم.
این روش خود دارای انواع گوناگونی می باشد که تمامی آن ها در مرحله ی بین المللی به رسمیت شناخته شده اند :
قرارداد احداث، بهره برداری و انتقال
قرارداد ساخت، تملک، بهره برداری و انتقال
قرارداد تحویل با شرایط بردار یا بپرداز
قرارداد احداث، انتقال و بهره برداری
قرارداد احداث، تملک و بهره برداری
قرارداد احداث، اجاره و انتقال
قرارداد ساخت و انتقال
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش بیع متقابل :
توضیح قرارداد های پیمانکاری به روش بیع متقابل :
قرارداد به روش بیع متقابل در داخل کشور ما اغلب برای قرارداد ها و پروژه های نفت و گاز استفاده می شود.
این روش جزء قرارداد های پیمانکاری خرید خدمت می باشد.
در این روش مراحل به این صورت است که سرمایه و سود شرکتی که به عنوان سرمایه گذار است از راه دریافت محصولات تولیدی به دست می آید و به آن ها برمی گردد.
پرداخت ها در این روش هم به صورت نقدی هستند و هم به صورت غیر نقدی.
این روش برای قرارداد ها فقط در کشورهایی مورد استفاده است که مالکیت های خصوصی داخلی و یا خارجی را در مورد صنعت نفت غیر قانونی بوده و به رسمیت نمی شناسند.
بهترین مزایای این قرارداد های بیع متقابل شامل :
الف : در این قرارداد ها پیمانکار یک شرکت خارجی می باشد.
وظیفه این شرکت های خارجی در نقش پیمانکار این است که سرمایه صفر تا صد پروژه را تامین و پرداخت نمایند.
بازگشت سرمایه به شرکت پیمانکار خارجی پس از بهره برداری و فروش نفت و گاز به همراه درصد سود توافق شده به آن ها می باشد.
درصد سود از پروژه به صورت چند قسط و توافقی معمولا بیست درصد به پیمانکار پرداخت می گردد.
بعد از این که سرمایه با سود توافق شده به پیمانکار بازگشت داده شد وی نمی تواند ادعای هیچ سهم و حقی در مورد آن نفت و گاز در کشور میزبان داشته باشد.
وظایف پیمانکار در این نوع از انواع قرارداد های پیمانکاری:
مسوول اجرا و مهندسی کردن
مسوول تامین نیاز های مالی
مسوول سفارش ها
مسوول ساخت و ساز و نصب کردن
مسوول به تصویب رساندن به وسیله کشور میزبان توسط گروه مشترک مدیرها
مسوول منتقل کردن تکنولوژی مورد نیاز
مسوول آموزش ها
مسوول راه انداختن میدان بعد از توسعه آن در کشور میزبان
مسوول تحویل دادن میدان به کشور میزبان
توضیح قرارداد های پیمانکاری تامین مالی:
( فاینانس )
امروزه اکثر پروژه ها و قرارداد ها باید منبع مالی مورد نیاز خود را خودشان از راه ها و روش هایی به جز دولت، یعنی توسط پیمانکارها و یا سرمایه گذارانی که خصوصی کار می کنند و یا بانک ها؛ به دست بیاورند.
فاینانس در بین همه قرارداد های تامین مالی ، رایج ترین و بهترین آن ها است.
دو طرف قرارداد در این نوع از پیمان ؛ ارائه دهنده تسهیلات و منبع مالی و استفاده کننده از آن منبع مالی می باشند.
باید مذاکره های مورد نیاز را انجام بدهند و به توافق برسند و هر دو طرف آن را قبول کنند که این قرارداد پیمان بتواند منعقد بگردد.
مفادی که در این قرارداد ذکر می گردد حق و حقوق دو طرف قرارداد، مسوولیت های دو طرف قرارداد و وظایف و تعهدات دو طرف قرارداد است که خیلی هم واضح به آن ها اشاره شده است.
معمولا در این قرارداد هر کدام از طرف های قرارداد در یک کشور جدا و متفاوت زندگی می کنند پس قوه قضائیه آن ها هم متفاوت می باشد.
پس در این مورد باید به نوع تنظیم بند و تبصره های حقوقی و مکانی که باید در زمان ایجاد و اختلاف و مشکل به آن ها مراجعه کنند بسیار دقت بشود و آن را مهم بدانند.
در اکثر مواقع هر طرف قرارداد یک مشاور حقوقی دارد که کار ها توسط آن ها انجام می گردد.
قرارداد پیمانکاری به روش تامین مالی شامل بند هایی است که در آن ها موارد زیر ذکر شده است :
تعریف ها
مبالغ قابل پرداخت
مبلغ تسهیلات
این که به چه صورت از تسهیلات باید استفاده بشود
نهایت زمان برگرداندن آن تسهیلات
این که چطور باید برگرداندن آن تسهیلات صورت بگیرد
این که چگونه اختلافات و مشکلات احتمالی را باید حل و فصل کنند
مرجع رسیدگی به اختلافات آن ها باید کجا باشد
بعد از نوشتن مفاد قرارداد باید اسناد و مدارک بین دو طرف رد و بدل بشود.
طرفی که گیرنده تسهیلات می باشد وظیفه دارد که تمامی تضمین های مورد نیاز را ارائه کند که چگونه باید تسهیلات را باز گرداند.
معمولا باید ضمانت دولت و کشور آن فرد قابل ارائه باشد.
فرد حقوقی یا حقیقی که ارائه کننده تسهیلات می باشند روی چگونگی خرج کردن آن منبع مالی نظارت و دخالتی نخواهند داشت و حتی به وی مربوط نمی باشد که این پروژه به ثمر و سود دهی می رسد یا خیر زیرا وی فقط سود و اصل سرمایه اش را طبق تضمین هایی که دریافت کرده است به موقع تحویل می گیرد.
مزایای این نوع از انواع قرارداد های پیمانکاری:
اگر دسترسی به مبالغ کم به صورتی بلند مدت از منبع های مالی وجود داشته باشد این روش خیلی فایده خواهد داشت.
اگر محصولاتی که تولید می شود در مدتی کوتاه سود زیادی داشته باشد این روش موثر می باشد.
معایب این نوع از انواع قرارداد های پیمانکاری :
در این روش باید بدانید که بازگرداندن این اصل سرمایه به همراه سود آن در کوتاه مدت فقط امکان پذیر می باشد.
پس در نتیجه استفاده از این روش فقط در صورتی توجیه مالی دارد که سود بازدهی سرمایه خیلی بیش تراز سود وامی باشد که دریافت می کنند.
در ده سال اخیر این نوع از قرارداد فقط مختص پروژه های دولتی شده است.